Kurde mola gdzie dzieci uczą się przekleństw ?

Zawsze uważałam, że tłumaczenie rodziców, że dziecko nauczyło się kląć poza domem jest, co tu dużo mówić marną wymówką.

Przecież te małe latające szkraby, które a to nie wymawiają literki "k" mówiąc coś w stylu "tocham totta"*, gestykulując jak rodzice, grożąc tak samo palcem uczą się wszystkiego w domu.

Tak myślałam, do czasu, kiedy to Tija zaczęła w niektórych sytuacjach mówić "kurde mola".(nie mol tylko mola)

Z przedszkolem miała styczność, ale to trzy spotkania po pół godziny co by się oswoić z nim. I do tego tyle zabawek, że każde sobie coś wybrało i mało co go obchodziło inne dziecko.

Przed blokiem - starsze koleżanki, ale raczej nie używają słów "kurde mol".

Kontaktów z innymi dziećmi brak, bo na trawnikach rządzą "kurde mola psie kupy" (to już zacytowana Tija). Więc dzieci po trawnikach nie biegają.

Tak więc pozostaje dom. Okazuje się, że nikt, a to nikt, tak nie mówi.

Jednak gdzieś na ulicy musiała to złapać, a może w Smerfach. Może u Dziadków? ;)

Po pewnym czasie zły nauczyciel się znajduje. Zmęczony Tatuś nie raz strofuje "Kurde mol, znowu porysowałaś po ścianie".

Trzeba coś z tym zrobić.

-Tija nie mówi się kurde mola tylko kurza łapa.

-Kurza łapa? - pyta z niedowierzaniem Tija.

-Tak. Kurza łapa.

Mija parę minut i słyszę kurde łapa.

*kocham kotka